مردمانی ساده دل که هنوز سنت ها و اصالت ها را فراموش نکرده اند. هنوز ریشه ها را با وجود کم آبی، تازه نگه داشته اند. شاید در روی ترازو، همدلی و صفایی که دارند بر ناملایماتشان سنگینی می کند. در میان آنها، شانه هایت سبک می شود. فراموش میکنی که سنگینی زندگی را با مثقال بسنجی یا کیلوگرم. نمی دانم این ها آخرین نسل از سنت ها و اصالت ها هستند یا نوادگانشان ادامه دهنده راهشان. هر چه هستند یک لبه ترازویشان سنگین تر از لبه دیگر است. گهگاهی دلم میخواهد برای رهایی از این بی اصالتی ها، در میانشان قدم بزنم و مرور کنم سنت ها را …
